Inne strony warte obejrzenia:
Adres zawierał też klauzulę, że uchwały Rady Państwa nie mogą mieć mocy obowiązującej. Nim jednak posiedzenie sejmu zostało otwarte, namiestnik Agenor Gołuchowski otrzymał polecenie z Wiednia, aby natychmiast rozwiązał sejm w razie pozostawienia klauzuli w tekście adresu. Jednocześnie nadeszła wiadomość, że za wniesienie podobnego zastrzeżenia zostały rozwiązane sejmy czeski i morawski. Zaistniała obawa, że również sejm galicyjski spotka podobny los. W tej sytuacji komisja adresowa postanowiła w ogóle nie uchwalać adresu. Zawiadomiono o tym namiestnika. Po otwarciu sesji sejmowej odczytano oświadczenie komisji: Wobec zaszłych wypadków i niebezpieczeństwa, na jakie mogłoby być narażone wewnętrzne kraju zadanie, komisja uważa, iż jej obowiązkiem jest wycofanie projektu - adresu, który był wyrazem myśli przewodnich sejmu. Większością 99 głosów przeciwko 34 sejm uchwalił wysłanie adresu do Wiednia. Do opozycji należeli przeważnie posłowie krakowscy, przyszli wybitni „stańczycy" (L. Wodzicki i S. Tarnowski). Delegacja pojechała do Wiednia, a wybór do niej przyjęli również opozycjoniści.
Autonomiczną instytucją w Galicji był Sejm Krajowy. Do jego obowiązków należały: uchwalanie ustaw w zakresie tak zwanej kultury rolnej, sprawy szkół podstawowych, średnich, podział funduszów krajowych na budownictwo publiczne, na utrzymanie szpitali, przytułków, ochronek dla dzieci oraz innych zakładów dobroczynnych. Sejm Krajowy miał także ograniczone uprawnienia w zakresie ustalania przepisów prawa karnego i cywilnego i był też instancją nadzorującą władze samorządowe na szczeblu powiatu i gminy oraz odwoławczą od ich decyzji.
Organem wykonawczym Sejmu Krajowego był Wydział Krajowy. W jego skład wchodziło sześć osób z mianowanym przez cesarza marszałkiem na czele. Instancją autonomiczną była kierująca szkolnictwem – z wyjątkiem wyższych uczelni – Rada Szkolna Krajowa.
W skład Sejmu Krajowego wchodziło 141 (później 149) posłów wybieralnych oraz 9 (potem 12) wirylistów, to jest osób zasiadających w nim z tytułu zajmowanego stanowiska. Wirylistami byli wszyscy biskupi trzech obrządków katolickich, rektorzy uniwersytetów w Krakowie i we Lwowie, Politechniki we Lwowie oraz prezes Akademii Umiejętności w Krakowie.
Ordynacja wyborcza była sprzeczna z zasadami demokratycznymi. Dzieliła ona wyborców na tak zwane kurie.
Copyright © 2007, Warto również odwiedzić: