Rozwój kresowego pogranicza etnicznego

Inne strony warte obejrzenia:

Rozwój kresowego pogranicza etnicznego Adam Mickiewicz zbierał i gromadził wiadomości o życiu narodu ukraińskiego i jego poetyckiego dorobku z baśni i legend ludowych. Podczas pobytu w Odessie Mickiewicz często się spotykał z przyjeżdżającymi tutaj w różnych sprawach Polakami, zamieszkałymi na Ukrainie. Był wśród nich Maurycy Gosławski, wychowanek Liceum Krzemienieckiego, autor wierszy poświęconych pamięci dekabrystów. Od 1819 roku istniała na Uniwersytecie Charkowskim katedra języka polskiego, którą kierował Petro Hułak-Artemowski, utrzymujący z Adamem Mickiewiczem przez wiele lat (od 1825 roku) przyjacielskie stosunki. Związane z Uniwersytetem Charkowskim czasopisma: „Ukrajinśkyj Wisnyk", „Charkowśkyj Diemokrit", „Ukrajinśkij Żurnał" oraz almanachy publikowały prace poświęcone polskiej twórczości. Na kresowym pograniczu etnicznym rozwijała się polsko-ukraińska poezja reprezentowana przez Bohdana Zaleskiego i Maurycego Gosławskiego. Wiersze te docierały do studentów ukraińskich kształcących się w Wiedniu, Krakowie i we Lwowie. Zbieraniem i gromadzeniem materiałów etnograficznych postanowił zająć się utworzony w 1804 roku z inicjatywy Hugona Kołłątaja i Tadeusza Czackiego Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie. Już w następnym roku ukazał się w „Pamiętniku Warszawskim" artykuł Swactwa, wesela i urodziny u ludu ruskiego na Rusi Czerwonej. Wyrazem zainteresowania problematyką etnograficzną i folklorystyczną Ukraińców były wydane książki: Rys Ukrainy Zachodniej, opracowany przez księdza Giżyckiego (Warszawa 1810), Podróże po krajach słowiańskich księcia Aleksandra Sapiehy (1811), Okolica zadniestrska między Stryjem a Łomnicą Ignacego Czerwińskiego (1811). W pamiętnikach i tradycji ustnej przekazano opowieści nie tylko o zagładzie całych polskich rodzin, ale także o zabijaniu później w odwecie mieszkańców ukraińskich wiosek, w których pomagano hajdamakom. W ten sposób Ukraińcy w pieśniach i legendach często przywoływali pamięć o krwawych pogromach na Kresach Wschodnich. Bohdan Zaleski i Seweryn Goszczyński, którzy wychowali się na Ukrainie, pozostali pod wpływem opowieści o wydarzeniach z 1768 roku. W Zamku kaniowskim Seweryna Goszczyńskiego występuje watażka Szwaczka, który w ukraińskich pieśniach ludowych stawiany był na równi z Gontą i Żeleźniakiem. Bohdan Zaleski zaczerpnął motywy i formę literacką z pieśni ukraińskich do takich utworów, jak: Duma o Wacławie, Nieszczęśliwa rodzina, Wzgórek pożegnania, Wyjazd bez powrotu, Zakochana, Ukaranie, Dwojaki koniec, Ladaco, Młodo zaswatana, Zaranek, Co ja widział dzisiaj, i wiele innych.

Warto również przeczytać:

Polityka PGNiG
Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo jest zdecydowanie najbardziej liczącą się spółką na rynku gazu ziemnego w Polsce i jest z tego faktu bardzo dumne. Zajmuje się nie...

Czechy, Słowacja i Węgry
W Czechach mamy do czynienia z systemem wielopartyjnym. W oparciu o kryterium genezy, czeskie partie polityczne, podobnie jak w innych państwach postkomunistycznych możn...

Opowieść atlantycka
Film „Opowieść atlantycka” jest jednym z polskich filmów politycznych. Został on nakręcony w okresie, gdy powstawało wiele filmów tej kategorii. Wyreżyserowan...

Rynek polityczny
Często mówi się obecnie o marketingu politycznym, o kampaniach wyborczych, warto zatem wspomnieć jeszcze o rynku politycznym. Rynek polityczny to, mówiąc obrazowo, miejs...

James Monroe
James Monroe był piątym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Urodził się on dwudziestego ósmego kwietnia 1758 roku w Wirginii. Zmarł czwartego lipca 1831 roku w Nowym Jorku....

Menu

Partnerzy

Rozwój kresowego pogranicza etnicznego